W te święta śniegu nie będzie. Przynajmniej tak mówią synoptycy. Chyba oni nie wierzą w Świętego Mikołaja. Cóż z tego, my wciąż wierzymy! W oczekiwaniu na magię świąt spotkaliśmy się ze Świętym. Było bez śniegu, ale słodko.

Mikołaj przyszedł do Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom „Niech się serce obudzi” im. Jana Pawła II dokładnie 6 grudnia, w dniu swoich imienin. Na salę gimnastyczną Szkoły Podstawowej nr 4 zatachał aż 128 paczek. Z tego wysiłku aż mu się srebrne włosy pokręciły… Ale dzielnie sprostał zadaniu. Czego się nie robi dla dzieci, których jeden mały uśmiech można z łatwością pomnożyć przez milion… Czytaj resztę tego artykułu »

To będzie inna opowieść. Inna, bo historia, której dotyka, jest niewyobrażalnie trudna. Także dlatego, że w znacznej mierze zależy od ludzi, których spotkamy na drodze.

Jej mama, Dorota, przyszła w październiku. Poprosiła o pomoc. Jaką? Tego nie potrafiła sprecyzować. Zresztą sama była jakby nieobecna. Zaczęła opowiadać o córce, o jej dysfunkcji i życiu, które nagle z idylli przerodziło się w koszmar.

Julka urodziła się w lipcu 2013 roku. W czasie ciąży nic nie zapowiadało późniejszych kłopotów. Regularne badania, wizyty u lekarza, USG kontrolujące rozwój malucha i… nic. Nic?

Na świat przyszło dziecko z wadą nóżek: brak kości strzałkowych, piętowych, skokowych, IV i V kości śródstopia oraz palców. Taka wada zdarza się raz na 250 tysięcy. To rzadko, niezwykle rzadko, więc… dlaczego? To pytanie Dorota zadawała sobie setki razy, popadając ze skrajności w skrajność, zawieszona pomiędzy buntem, rozpaczą i depresją. Na początku starała się szybko przebierać małą, by nie widzieć jej kalectwa. Tak, jakby założone skarpetki miały sprawić, że pewnego dnia Julka obudzi się zdrowa, a wszystko okaże się koszmarnym snem. To może się wydać dziwne, ale towarzyszy wielu rodzicom, którzy na początku drogi oswajają się z tym, co najtrudniejsze. Jak każda matka widziała przyszłość Julki, która spędzi życie posuwając się w linii poziomej po płaszczyźnie podłogi bądź wózka inwalidzkiego. Kto z nas chciałby takiego losu dla swojego dziecka? Kto umiałby się zmierzyć z taką perspektywą i pokornie się na nią zgodzić? Czytaj resztę tego artykułu »

Wakacje. Czas upragnionego odpoczynku dla dzieci. No i nie ma co ukrywać – dla nauczycieli także. Jak dobrze rozpocząć letni wypoczynek, by zapamiętać go na długo? Może tak jak my – na festynie integracyjnym Szkoły Podstawowej nr 4 i Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom „Niech się serce obudzi”.

Aby godnie powitać czas błogiego lenistwa, 28 czerwca zebraliśmy się na boisku szkolnym. Pogoda dopisała i dzieciaki miały możliwość skorzystania z przygotowanych atrakcji. A było ich sporo (dla ścisłości: i dzieciaków, i atrakcji): miło było popatrzeć na kolejki cierpliwie oczekujących maluchów (i nie tylko) na malowanie twarzy, przejażdżkę na koniu, spacer w kuli sferycznej czy zjazd na linie z alpinistycznym rynsztunkiem. Nasi rodzice i dzieci znają się już dobrze, ponieważ towarzyszymy sobie na wspólnych ścieżkach od wielu lat, dlatego też festyny wyglądają trochę tak, jakby spotykała się grupa starych przyjaciół. A ci, którzy byli po raz pierwszy, mieli szansę, by poznać innych i nawiązać kontakty, które są bezcennym źródłem informacji i wsparcia. Czytaj resztę tego artykułu »

„…Na miły Bóg, życie nie tylko po to jest, by brać,

życie nie po to, by bezczynnie trwać

i aby żyć, siebie samego trzeba dać…”

S. Soyka  „Tolerancja”

Właściwie tymi słowami można streścić  wszystko, co miało miejsce 8 lutego, podczas jubileuszowego balu charytatywnego Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom „Niech się serce obudzi” im. Jana Pawła II. To już dziesiąty raz spotkaliśmy się na wspólnej imprezie i po raz kolejny doświadczyliśmy dobroci, która nas przerosła…

Na początek – miejsce. Świetnie przygotowany, z perfekcyjną obsługą, Hotel Wincentów. Od wejścia widać, że właściciele zadbali o każdy szczegół, przemyśleli wszystko pod kątem użyteczności i estetyki jednocześnie. Patrząc na to miejsce, nie mamy kompleksów mieszkańców ściany wschodniej. Zauważyli to zresztą i podkreślali nasi goście specjalni. Czytaj resztę tego artykułu »

16 grudnia odbyło się wigilijne spotkanie członków Stowarzyszenia. To taki czas, by na spokojnie pobyć ze sobą, porozmawiać o rzeczach ważnych i błahych, pośpiewać kolędy przy blasku świec. Składamy sobie życzenia, patrząc na to, co za nami i myśląc o planach na przyszłość. Życzymy sobie dobrych ludzi wokół, zapału do pracy i pokory, by znosić to, co trudne. Za ten rok zmagań z codziennością, za gotowość do pomocy i pracę na rzecz podopiecznych, składamy wszystkim serdeczne podziękowania. Czytaj resztę tego artykułu »

Zasypało śniegiem. W sam raz prezent na Mikołaja dla wszystkich grzecznych dzieci. A my byliśmy tacy grzeczni…

Dlatego 7 grudnia przyszedł do nas Mikołaj. Wciąż nie wiemy, jak poradził sobie z wniesieniem ponad 120 paczek do sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej nr 4, ale od czego są elfy? Spisały się świetnie i na twarzach naszych milusińskich zagościły uśmiechy. W ich życiu, tak często okupionym bólem, każda chwila radości jest na wagę złota. Może dlatego brną przez śnieg, grzecznie śpiewają piosenkę Mikołajowi, a potem z wysiłkiem ciągną po podłodze ciężką paczkę… Czytaj resztę tego artykułu »

Ile masz lat? Nie chodzi o wiek metrykalny, to przecież oczywista odpowiedź, która nie wymaga niczego więcej, poza stosunkowo prostą operacją matematyczną. I czasem, niestety, jest to jedyna odpowiedź, jakiej mogą nam udzielić inni.  Być może dlatego, że codzienność przytłacza nas tak bardzo, że nie mamy kiedy popatrzeć na siebie i otoczenie trochę inaczej.

W sobotę 28 września mieliśmy okazję spotkać ludzi, których nie potrafimy zamknąć w żadnych kategoriach wiekowych. To organizatorzy i uczestnicy festynu integracyjnego, zorganizowanego po raz kolejny przez Szkołę Podstawową nr 4 im. Jana Pawła II i Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Niech się serce obudzi” im. Jana Pawła II. Pogoda dopisała, a to za sprawą naszych Przyjaciół, którzy akurat mieli wolne modlitewne moce przerobowe i zastukali w tej sprawie do Niebiańskich Sił. Z pozytywnym skutkiem :)

Czytaj resztę tego artykułu »

Czy wiecie, co to jest pływak żółtobrzeżek? To taki fajny owad, który trochę lata, trochę chodzi, a poza tym lubi pływać. Małe, sympatyczne i uparcie dążące do celu.

To trochę tak, jak nasze dzieciaki. Fajne, trochę chodzą (ale częściej biegają), i bardzo lubią pływać. Doświadczyliśmy tego ostatnio, podczas pobytu na basenie w Parczewie. Wybraliśmy się tam niemal 70-osobową grupą w sobotę 8 czerwca, żeby uczcić Dzień Dziecka. Taki troszkę spóźniony, ale i tak w Dzień Dziecka z pewnością było duże zamieszanie, a poza tym nasze dzieci powinny swoje święto obchodzić przez cały rok, no więc kilka dni nie robi różnicy…

Czytaj resztę tego artykułu »

Co prawda sytuacja taka jak w tytule, w życiu zdarza się raczej rzadko, ale czasem się udaje. Czasem, to w tym wypadku 2 lutego w Zajeździe Wincentów, gdzie odbył się IX Walentynkowy Bal Charytatywny, organizowany przez Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Niech się serce obudzi”  im. Jana Pawła II. Impreza wpisała się już na stałe do kalendarza wydarzeń charytatywnych w naszym mieście i ma swój niepowtarzalny klimat. Dlaczego?

Czytaj resztę tego artykułu »

Czytaj resztę tego artykułu »