Na piękne Święta i zwykłą codzienność, życzymy naszym Podopiecznym i ich Rodzinom, by spotykali się z ludzką życzliwością, szczerym uśmiechem i empatią.

Mikołajki 2023, czyli rzecz o Amelce, która skradła show 9 grudnia 2023.
Dziś mieliśmy zaszczyt spotkać się z naszymi Milusińskimi, do których przybył Mikołaj. Ale żeby nie było tak łatwo, otrzymanie paczki wiązało się z koniecznością powiedzenia wiersza, zaśpiewania piosenki, wykonania zadania. Oczywiście możecie się domyślać, że nasi Podopieczni poradzili sobie z wyzwaniami, ale nas najbardziej zaskoczyła Amelka. O co chodzi? Amelka jest „nasza” od kilku lat. Kiedy otrzymała paczkę od Mikołaja, wyrecytowała wiersz Doroty Gellner pt. „W lesie”. Przytaczamy go w całości, bo jest ważny: W lesie Gdy byłam kiedyś w lesie, na ścieżkę nagle skoczył Strach wielki, Strach paskudny, Strach, co miał wielkie oczy. Co mówisz? Że to kłamstwo? Ach, nie mów tak, mój drogi! Wiem, jak wygląda Kłamstwo Kłamstwo ma krótkie nogi. A Strach miał nogi długie I i wielkie oczy miał, I wcale mi nie kłamał, tylko się strasznie bał. Dlaczego przytaczamy ten wiersz? Bo stanowi kwintesencję tego, z czym zmagają się rodzice naszych Podopiecznych, ale też wszystkich dzieci niepełnosprawnych. Kiedy dowiadujemy się, że dziecko nosi w sobie jakąś wadę, opanowuje nas strach, przerażenie, a czasem depresja. Ten strach ma wielkie oczy i jest w pełni uzasadniony. Rodzice boją się tego, co przed nimi. A potem przychodzi codzienność, która pokazuje, że da się z tym żyć, a czasem pozwala odkryć w nas najpiękniejsze pokłady wrażliwości. Tym jednym wierszem Amelka skradła show naszego mikołajkowego spotkania, ale – pewnie nieświadomie – pokazała coś więcej: to, co nas najbardziej przeraża, da się pokonać, jeśli obok nas są inni ludzie. To oni pomagają nam przezwyciężać codzienność, o ile tylko im na to pozwolimy. Jesteśmy z Wami. Jesteśmy dla Was. Jeżeli tylko chcecie…

10 września odbył się kolejny Półmaraton Bez Granic. Impreza, której jesteśmy współorganizatorami od pierwszej edycji. W ramach tego cyklicznego przedsięwzięcia organizujemy miasteczko integracyjne. Jego zamysłem było zaangażowanie osób niepełnosprawnych do różnego rodzaju aktywności. Szybko okazało się, że z oferty miasteczka korzystać zaczęły wszystkie dzieci, bawiąc się przy tym wyśmienicie. W tym roku, z okazji Urodzin Miasta, można było zrobić sobie także pamiątkowe zdjęcie w okolicznościowej budce, wykonanej specjalnie przez naszych wolontariuszy.

Czym jest nasze miasteczko? Formą dowartościowania tych, którym nie zawsze i nie wszystko udaje się w codziennym życiu. U nas każdy odnosi sukces, a zaangażowanie jest nagradzane. Formą zaangażowania dorosłych na rzecz dzieci. Nasi wolontariusze przygotowują miasteczko logistycznie i rzeczowo, a potem zajmują się jego obsługą, towarzysząc dzieciom w czasie wykonywania zadań.

Ta impreza odbywa się dzięki finansowemu wsparciu Urzędu Miasta Lubartów. W tym roku całkowity koszt realizacji miasteczka wyniósł 5.150,00 zł. Z tego 2.000,00 zł to dofinansowanie zadania ze strony Urzędu Miasta Lubartów. 450,00 zł to wkład własny finansowy naszego Stowarzyszenia. 2.700,00 zł stanowi wkład własny niefinansowy, czyli społeczna praca piętnastu wolontariuszy zaangażowanych przed imprezą oraz w jej trakcie.

Mija czas, zmieniają się nasi podopieczni, dochodzą nowi. A my wciąż jesteśmy Bez Granic…

Zakończyliśmy turnus aktywizujący w Stajni Stanka. Nasi podopieczni mieli okazję poznać tajniki opieki stajennej, wzięli udział w zajęciach hipoterapeutycznych, plastycznych, muzycznych, sportowych. Samodzielnie wykonywali mydełka, kule do kąpieli, perfumy. Wszystkie wspomniane formy aktywności cieszyły się ogromnym zainteresowaniem, a nasze dzieciaki z niecierpliwością czekały na każdy następny dzień turnusu.

Dlaczego? Bo jest to nie tylko forma spędzania czasu na świeżym powietrzu. Aktywności zostały tak pomyślane, by rozwijać kreatywność dzieci, przełamywać ich obawy (jazda konna). Kontakt z żywym zwierzęciem ma ogromne znaczenie w rozwoju dzieci, a fakt, że same mogą o czymś decydować (zamawianie posiłków), ma niebagatelne znaczenie w budowaniu ich poczucia własnej wartości. Na koniec były dyplomy, ognisko z kiełbaskami i wspomnienia kolejnych dni.

Turnus nie mógłby się odbyć, gdyby nie finansowe wsparcie Urzędu Miasta Lubartów. W ramach dotacji otrzymaliśmy na ten cel 6.000,00 złotych. Całkowity koszt finansowy zadania to kwota 10.400,00 zł. 4.000,00 zł stanowi nasz  wkład własny finansowy. Prócz tego Stowarzyszenie poniosło koszty wkładu własnego niefinansowego w postaci pracy społecznej naszych członków, wycenionej na 3.400,00 zł.

Dziękujemy wszystkim za udział i zaangażowanie. A jak było na turnusie? Zapraszamy na fotorelację.

Jesteśmy już po festynie. Pogoda była łaskawa, słoneczko i wiatr, ani kropli deszczu. Wszyscy zadowoleni, niezdrowo odżywieni (wata, popcorn, lody), a niech tam, przecież to wakacje. Dziękujemy Przyjaciołom – Strażakom, Przyjaciołom – Policjantom, Uczciwej Gałce, Nauczycielom SP4, Radzie Rodziców, Absolwentom klas ósmych, bo wszyscy dołożyliście swoją cegiełkę, by dzieciaki mogły się dobrze bawić. Także w… belgijskich rytmach…

11 lutego odbył się 17. bal charytatywny Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom. Po dwóch latach ciszy, zamknięcia, izolacji, w końcu mogliśmy się spotkać z ludźmi, którzy od lat są naszymi Przyjaciółmi. Tradycyjnie już impreza odbyła się w gościnnych wnętrzach Zajazdu Wincentów. Była doskonała kuchnia i świetny zespół. Było też wiele rozmów przy stołach o tym, jak ten czas dał nam wszystkim do myślenia. Tęskniliśmy za Wami. A teraz, kiedy zamykamy sprawy związane z balem, jest czas na podziękowania, bo mamy za co dziękować.

Pierwsze słowa wdzięczności kierujemy do naszych gości. To oni znaleźli czas i chcieli go z nami dzielić z nieukrywaną radością. Otworzyli przed nami swoje serca i wsparli naszych podopiecznych swoją hojnością podczas aukcji i loterii. Niektórzy tak dalece zaangażowali się w aukcję, że nawet w ramach wspólnoty małżeńskiej przelicytowywali się wzajemnie. Dowiedzieliśmy się także, że na aukcji można wystawić 50,00 złotych i sprzedać je za 120,00 złotych, dobrze się przy tym bawiąc. Ogółem wpływy z aukcji i loterii wyniosły 11.080,00 złotych. To bardzo dużo i za każdą złotówkę jesteśmy ogromnie wdzięczni. Możecie być pewni, że dobrze spożytkujemy te pieniądze i  nic się nie zmarnuje.

Podczas balu spotkał nas ogromny zaszczyt. Centrum Europy Wschodniej UMCS wyróżniło nasze Stowarzyszenie medalem im. św. Cyryla i Metodego za działalność na rzecz uchodźców z Ukrainy. Kapituła doceniła nasz wkład w pomoc ofiarm wojny, uruchomienie punktu zbiórki i dystrybucji darów, zakup książek dla dzieci ukraińskich  i wyposażenie dla nich świetlicy. Dziękujemy za tak zaszczytne wyróżnienie.

Dziękujemy także tym, którzy włożyli wiele wysiłku, by bal mógł się odbyć. Mamy tu na myśli firmy i osoby prywatne, które przekazały przedmioty na aukcję i loterię. Jedni ofiarowali nam swój talent, drudzy pieniądze, a inni jedno i drugie. Wszyscy jednak otworzyli własne serca i ogromne pokłady wrażliwości, za co jesteśmy im ogromnie wdzięczni.

Organizacja takiego przedsięwzięcia wymaga wiele pracy, związanej z przygotowaniem aukcji i loterii. Zajmuje się tym od lat Iwona Wiącek, która cierpliwie i z wielkim znawstwem kataloguje wszystkie przedmioty wpływające na loterię, dokonuje selekcji, opisuje i weryfikuje, przygotowując je należycie. Nie sposób przecenić jej roli w organizacji balu i za ten ogrom pracy bardzo dziękujemy.

Zamknęliśmy zadania związane z organizacją balu charytatywnego. Pozostały wspomnienia spotkań z wartościowymi ludźmi o wielkich sercach. Dla tych, którzy chcą dołączyć do naszego grona, ważna informacja: w przyszłym roku charytatywny bal walentynkowy odbędzie się 10. lutego.

Już za Wami tęsknimy. Bardzo J

Justyna Wereszczyńska

Wsparli nas:

Lukasz Niewęgłowski, Hovet Sp.j., Społem Lubartów Sp. z o.o., PeKaO S.A. I O/Lubartów,  Zajazd Wincentów,  Jacek Kosacki, Michał Chabior,  Beata i Antoni Olesiejukowie, Beauty Dental Clinic, Patrycja i Adam Pawłowscy, Sylwia i Radosław Guzowie, Salon Optyczny Laskowska&Witek, Małgorzata Wronowska, Urszula Czakon, Barbara Nowakowska, Torii Shusi Lubartów, Clean&Gren, Henry Kruse Polska, Splast Sp. Z o.o. Krosno, Katrin, Lakma

Tak było wczoraj na balu. Dzięki Wam, zebraliśmy 11.080,00 złotych. Jesteście wyjątkowi. Do zobaczenia za rok.

Po raz pierwszy 10 grudnia spotkaliśmy się w SP4 z Mikołajem. To był taki dzień, w którym wiele rzeczy wydarzyło się po raz pierwszy. Dzień wcześniej zaczął padać śnieg. Było go tak dużo, że po raz pierwszy mieliśmy poczucie, że zostanie z nami do Świąt. Co prawda tak się nie stało, ale przynajmniej renifery Mikołaja bez problemu przywiozły paczki dla naszych podopiecznych :)
Okazało się, że zachorowało dużo dzieci i impreza odbyła się w okrojonym składzie. Do takich sytuacji jesteśmy przyzwyczajeni, w zimie sezon grypowy to norma. Ci, którym udało się dotrzeć, bawili się świetnie. jedna z mam stwierdziła, że jej dziecko po raz pierwszy zaczęło brać udział w zabawie z innymi dziećmi. Była tym faktem poruszona, a my nie mniej, bo to zawsze satysfakcja, gdy dziecko wykonuje krok do przodu w rozwoju. A że u nas wszystkie dzieci są wyjątkowo grzeczne, to do wszystkich przyszedł Mikołaj. To było bardzo udane spotkanie. Dokumentacja fotograficzna autorstwa Hani Dybały – poniżej :)

Już prawie koniec naszej opowieści. Ostatni dzień w gościnnych progach Stanki. Oczywiście towarzyszyły nam niezmordowane koniki, cierpliwe i spokojne, gotowe poprowadzić naszych podopiecznych do krainy łagodności, którą stanowi zaczarowany las wokół Stanki.

Kiedy wróciliśmy z konnej przejażdżki, już czekała na nas pani Ula. Nauczyła nas robić gąsienice, które się poruszają. I pewnie nie pomyślała o tym, że znajdzie się jeszcze inna gąsienica, która zechce z nimi nawiązać kontakt (filmik z tego niezwykłego spotkania poniżej). To dopiero była impreza!

A potem trafiliśmy do zupełnie niezwykłej krainy. Mieszkają tam zapachy i kształty pełne wrażliwości. Dlaczego? Bo mieliśmy rzadką możliwość, by zrobić własne perfumy, mgiełkę, kulę do kąpieli. Zabawa była świetna i pole do rozwijania kreatywności – także.

Nasza przygoda w Stance już dobiega końca, ale otwiera się coś znacznie ważniejszego. To jest ciekawość świata, rozbudzona przez mądrych prowadzących zajęcia i prosta świadomość, że nie zawsze trzeba mieć wiele, czasem wystarczy mądrze wykorzystać to, co się ma. Mieliśmy szansę, by pokazać naszym podopiecznym trochę inny świat, dotknąć go innymi zmysłami i z innej perspektywy. Nie byłoby to możliwe, gdybyśmy na ten cel nie otrzymali wsparcia.

Koszt realizacji turnusu wyniósł 14.000,00 złotych. Z tego 6.000,00 to kwota dofinansowana przez Urząd Miasta Lubartów, 4.400,00 wyniósł wkład własny finansowy Stowarzyszenia, zaś 3.600,00 to społeczna praca wolontariuszy w ramach tego zadania. Dziękujemy wszystkim, którzy pomogli nam w realizacji tego przedsięwzięcia. Mamy nadzieję, że za rok będziemy mogli zorganizować podobną formę wypoczynku dla większej grupy podopiecznych.